Hallo lieve allemaal,

Wat heerlijk: vandaag is bij jullie de lente begonnen! Wij hoorden al dat de narcissen, krokussen en tulpen hun intrede doen.....
Vandaag is ook de dag dat Misha 5 is geworden, wat een grote vent al!!!
Vanochtend nog maar klein kunnen vieren omdat de wekker al om 06.00 uur ging.
We vliegen vandaag namelijk naar Cairns terug, het vasteland, om morgen door te vliegen naar de Whitsundays, waar het derde deel van onze reis zal plaatsvinden. Heerlijk nog een week chillen bij een Club Med!!! En volgens de weersvoorspellingen krijgen we zonnige temperaturen tussen de 29 - 31 graden!

De afgelopen week hebben we onder andere 3 prachtige National Parken bezocht. Als eerste zijn we in Strahan geweest waar we een prachtige boottocht van 6 uur hebben gemaakt over de Gordon River. Gedurende de boottocht hebben we een paar stops gemaakt en de benen gestrekt. Tijdens 1 van deze stops hebben we Sarah Island bezocht waar in de jaren 1830-1840 criminelen opgesloten werden onder barre omstandigheden. Tijdens de terugreis mochten Misha en Marijn van de kapitein in de stuurhut zitten, dat vonden ze erg cool!!!

Als tweede zijn we in Cradle Mountains National Park geweest. Hier wilden Mies en ik graag de Marion's Lookout hike lopen, met toch wel pittige beklimmingen en afdalingen. Met de piggybacks in onze rugzak en een heerlijk zonnetje gingen we met Misha en Marijn op pad. De jongens hebben de hele wandeling van 6 km (zonder piggyback) gelopen, erg knap! Diverse toeristen gaven de jongens ook complimenten voor hun prestatie. Het resultaat was ook schitterend: een mooi uitzicht op de Cradles en de achterliggende bergpartij. Het is wel erg leuk om te zien dat de jongens zich zo ontwikkeld hebben in het maken van hikes en dat ze er ook steeds meer plezier in krijgen. Toen we het National Park uitreden lag Marijn uitgeteld en afgemat in het busje. Maar toen we zijn beloning gingen incasseren, namelijk een ijsje op het visitors centre, was hij weer springlevend...... 's Avonds wilden de jongens graag voor een 2e keer met de auto en zaklampen op speurtocht naar wildlife in het national park. In een slakkengangetje van 10 km per uur reden we door het park en met onze zaklampen hadden we een goede oogst: we hebben diverse possums en wallaby's gespot. Erg leuk en heel spannend!!! Deze excursie kon je ook georganiseerd met een busje à raison van 25 dollar doen, maar wij hadden met ons viertjes in onze eigen auto veel meer lol!

Het derde park was het Freycinet National Park, waar we 2 nachten in een mooie lodge in het park hebben overnacht. De possums sprongen 's avonds op ons balkon en waren zo brutaal dat ze bijna binnen liepen! In Freycinet hebben we mooie schelpen gezocht op de Honeymoon Bay en op de Wineglass Bay. De Wineglass Bay was alleen maar met een hike te bereiken, maar leverde wel schitterende plaatjes op met een wit (bijna) verlaten strand met heel helder blauwgroen water.

Als laatste zijn we in Port Arthur in het oosten van Tasmanië geweest. Hier hebben we de beruchte gevangenis bezocht waar in de periode 1830 tot 1877 12.500 gevangenen zaten opgesloten. Vluchten was bijna onmogelijk vanwege het water, de bossen en de 15 honden die op het smalste deel van het eiland (100 meter) de wacht hielden. Er werd op het gevangenisterrein in 1850 een gruwelijke methodiek toegepast waarbij de zwaardere criminelen de hele dag met niemand mochten spreken, als ze een uurtje per dag gelucht werden alleen maar met een kap op met 2 ooggaten naar buiten mochten en tijdens de kerkdienst in een individueel hokje in de kerk werden opgesloten zonder überhaupt met een andere gevangene contact te kunnen maken. Van Diemens land zoals Tasmanië vroeger heette, stond bekend als een duivels eiland waar je beter niet terecht kon komen. Misha en Marijn waren allemaal luikjes in het museum aan het openen om te zien wat de misdaden van de gevangenen waren. Voor het stelen van een zakdoek of een paraplu kon je vanuit Engeland al een veroordeling krijgen om op de boot naar Tasmanië te worden gestuurd......... Wat verder veel indruk maakte was het herdenkingsmonument van de 35 slachtoffers die in 1996 zijn gevallen. 15 jaar geleden heeft een doorgedraaide Australische kerel van 28 jaar met een vuurwapen in het wildeweg op het terrein waar wij rondliepen willekeurige mensen dood geschoten. Hij heeft levenslang gekregen en zit nog steeds in Brisbaine in de gevangenis.

Al met al, Tasmanië verlaten we met hele warme gevoelens en sluiten we in ons hart!!! In mijn vorige verhaal stond dat Tasmanië 400.000 inwoners heeft. Dit zijn er ruim 500.000. By the way: Tasmanië is ongeveer 2 x zo groot als NL. De temperaturen afgelopen week waren 's ochtends rond de 14 graden en liepen rond de middag op naar een aangename 20 graden. 's Nachts en af en toe 's morgens hebben we (flinke) regenbuien gehad. Overmorgen zullen we weer in tropischere temperaturen terecht komen.

No worries en see you later!
Liefs van ons vieren!